Anneme Mektup
Derler ki anneler son lokmalarını
Çocuklarına bırakırlarmış.
Sen de öyle bırakır mıydın anne?
Derler ki anneler melekler gibidirler,
Çocuklarını her zaman korurlar.
Sen de beni öyle koruyor muydun anne?
Derler ki anneler hiç karşılıksız
Çocuklarını her zaman severler.
Sen de beni öyle sever miydin anne?
Derler ki çocuklarının mutluluğu işin
Anneler her şeye göğüs gerer.
Benim için göğüs gerer miydin anne?
Soracak o kadar çok şeyim var ki…
Ama sen artık yoksun yanımda.
Yıllar o kadar çabuk geçmişler ki…
Oysa dün gibisin hayalimde
O gülüşün… Saçımı okşayışın…
Beni teselli için öpmen… Sarılman…
Seni kaybettiğim “O” yaşına
İlerliyorum ben bu hayatta.
Öyle bir baktım da gerilere…
Senin kadar başardım mı acaba?
Senin gibi olabildim mi anne?
Yoksa hep saydım mı yerimde?
Nesrin Köseoğlu/Pıtırlı
04 Mart 2009
0 yorum:
Yorum Gönder