Aşk Desem
Kapıldım sessizce bir rüzgara.
Uçurdu beni göklere.
Arada kızdım ben o rüzgara.
Ama devam ettim savrulmaya.
Hoşlandım…sevdim ben rüzgarı.
Esintisi ılık bir bahar gibi.
Ardından yağmur getirir mi?
Yoksa hafifçe kalbimi okşar mı?
Ne güneşler gördüm yüzü gülen,
Ama ateşiyle yakıp kavuran.
Ne yağmurlar gördüm yağan,
İçimdeki herşeyi sele çeviren.
Ama rüzgar başka’dır…farklı’dır.
İçimdeki bulutları dağıtır.
Güneş yerine beni o güldürür.
Yağmur yerine yıldız yağdırır.
Rüzgar savursun beni göklere.
İçimdekiler çıksın ışığa.
Adını bilmem rüzgar’ın ama
Ona “Aşk” desem nasıl olur acaba?
Nesrin Köseoğlu / Pıtırlı
15.01.2009
0 yorum:
Yorum Gönder