MUM GİBİ
Hayat bir mum gibidir
Yakarsın...yanar...yanar...
Sonunda biter...söner.
Sadece dumanı kalır.
Doğarken bir tutam nefes alırsın.
Ölürken nefesini verirsin.
Geriye sadece hatırası kalır...
göz yaşı...puslu anılar kalır.
O küçücük ve TEK ömrüne,
Her şeyi sığdırmaya çalışırsın:
mutluluğunu, hüzünlerini.
Hayatta kalma savaşı verirsin.
Bir ölüm olduğunu unutursun.
Gelecek için hayaller kurarsın.
Eğitim, aile, çocuk istersin.
İşinde başarıya doğru koşarsın.
Yıllar geçer ve yaşlanırsın.
Gözünde canlanır anıların:
Çocukluğunu, gençliğini,
ilk aşkını, evliliğini görürsün.
Hayatta çok şey yaşamışsındır.
Oysa daha yapacakların var.
Sonunda mum gibi sönersin.
Ardından dumanını bırakırsın.
İşte bütün hayat bukadar:
Doğarsın..sonra ölürsün.
Diğer her şey yalandır,
sadece küçücük bir andır.
Nesrin Köseoğlu / Pıtırlı
12 Temmuz 2008
0 yorum:
Yorum Gönder